Ik, graaf Alesandro Antonio Anastasio Volta, ben beroemd geworden door de ontdekking van de elektrische batterij, ofwel de voltaïsche cel in 1800. Ik heb ontdekt hoe je een continue elektrische stroom kunt produceren. Het was in mijn tijd alleen maar mogelijk om korte statische elektrische te maken. Mijn batterij opende een wereld van onderzoek naar het verschijnsel elektriciteit. Napoleon was zo onder de indruk van mijn ontdekking dat hij mij tot graaf benoemde. Later bleek het zo belangrijk dat ze zelfs de eenheid elektrische spanning, de Volt, naar mij hebben vernoemd. Ik heb mezelf ook een tijd geïnteresseerd in het vak scheikunde, waar ik een mineraal heb gevonden wat ook naar mij is vernoemd, het mineraal voltaïet. Nog een grote eer, heb ik als natuurkundige, afgebeeld gestaan op het bankbiljet van 10.000 lire, totdat de euro werd ingevoerd.
Ik stam uit een adellijke en een zeer katholieke familie. Ik heb tot mijn vierde eigenlijk niet echt iets bijzonders gedaan. Tot mijn vierde was ik een gewoon kind, totdat mijn vader overleed in mijn zevende levensjaar en daarna les kreeg van mijn oom. De interesses in latijn, frans en Italiaans begon steeds groter te worden. Na een tijdje begon ik al met oden te schrijven in deze talen. Wanneer ik mijn opleiding na mijn middelbare school moest kiezen, was mijn oom niet zo blij. Hij wilde dolgraag dat ik rechten zou gaan studeren maar ik was vast besloten om natuurkunde te gaan doen. Ja, natuurkunde was het helemaal voor mij. Elektriciteit vond ik een fantastisch fenomeen, ik wilde daar alles van uitzoeken. Naar mijn weten heb ik nooit echt iets aangenomen van mijn docenten. Jarenlang heb ik onderzoeken gedaan en samen met mijn docenten daarover gediscussieerd.
De lijst van tags is leeg.